The last days in Ghana

Hallo allemaal,

De weken zijn voorbij gevlogen, het is alweer de 17e vandaag en morgen vertrekken we weer naar Nederland! Ik kan gewoon niet geloven dat ik mijn koffers straks moet gaan inpakken, mijn kleding en spullen ga opbergen en nog moet gaan schoonmaken…

Ik ben zo blij dat ik 3 maanden heb mogen doorbrengen in dit geweldige land, ik heb heel veel gezien en geleerd hier. Ik ga het echt missen de leuke muziek, de mensen, de gewoontes die je gaat overnemen, de taal, de okada’s, de trotro’s, de heerlijke mango’s, avocado’s, de indomi op straat, het uitzicht, de palmbomen, zon, zee en strand, het ziekenhuis, light off, douchen met zakjes water, wc doorspoelen met put water, poolen in het freedom café en zelfs brood met mieren haha. Ik kan gewoon niet geloven dat het echt de een na laatste dag is en dat we morgen afscheid moeten nemen. 3 maanden geleden stond ik nu te springen om te beginnen aan dit avontuur en was ik op de verjaardag van mijn neefje afscheid te nemen van mijn familie, nu ben ik bezig met uitstellen om mijn koffers in te pakken. Ik ben ook echt super blij dat ik dit avontuur samen mocht beleven met mijn bitch vriendinnetje Brenda, het was echt een super leuke tijd en ik heb echt ontzettend veel gelachen en zelfs gehuild en super veel leuke dingen meegemaakt!

De vakantie met mijn ouders zijn ook voorbij gevlogen, toen ik afscheid nam van ze had ik zelf nog maar 10 heerlijke dagen hier en daar wil ik graag over vertellen.

4-7-2016 & 5-7-2016

Met papa ging het alweer iets beter, de buikgriep heeft wel aangeslagen want in de nacht werd Esmé ziek en in de middag ging het ook iets minder met mama. De hele familie Zinken aan de buikgriep haha. Dit is niet waar je op hoopte of rekende als je op vakantie gaat, maar het hoort wel bij Ghana dus deze dagen even rustig bijkomen. Morgen waren we van plan naar de watervallen te gaan reizen maar iedereen moest wel eerst beter worden want het is toch wel 4 ½ reizen naar de watervallen.

Dinsdag voelde iedereen gelukkig iets beter dus hebben we besloten om woensdag te vertrekken naar de watervallen, in plaats van alles te zien in 3 dagen dat het twee dagen worden. In de middag nog even gezellig Maranatha laten zien bij mij ouders en even iets gedronken.

Wli falls

Woensdag zijn we op tijd vertrokken naar de Wli falls, het zijn de watervallen in Hohoe ( je spreekt het uit als Hochway). Het is zo’n 4 ½ reizen met de taxi en trotro’s, eerst van Ada Foah naar Kaseh, van Kaseh naar Sogakope, naar Ho en met een trotro naar Hohoe. We hebben er niet lang over gedaan want soms kan het verkeer in Ghana erg lang duren en kan je reis 8 uur duren in plaats van 4 uur. Bij de Wli falls nog even iets gegeten en gedronken en toen het bos/regenwoud ingegaan om te wandelen naar de watervallen, de wandeling duurde zo’n 3 kwartier. Het uitzicht was echt super mooi, je liep tussen de bergen en de weg was niet moeilijk naar de watervallen. Je had in het pad 9 bruggen waar je overheen liep voordat je bij de waterval kwam, toen we eenmaal aankwamen was het niet heel erg druk. Het was echt een super mooi uitzicht, jammer dat het weer niet zo mee zat want het begon al snel te regenen en te gaan onweren. Door de regen is het pad ook erg slecht dus we moesten snel terug lopen, het was heel erg modderig en glad. Op het allerlaatste moment konden Brenda en ik toch niet meer overeind blijven staan, Brenda viel op haar kont en ik op mijn knieën, moet os weer overkomen hoor haha. Maar modder is goed voor je huid toch?!

Toen we terug waren gingen we op zoek naar een trotro om terug naar Hohoe te rijden en vanuit daar naar Golokwati waar we gingen verblijven. We verbleven in het andere studentenhuis van Ghanagangers, het was een kleiner huis dan waar wij in verblijven. Ik ben ook echt blij dat ik slaap in het Bana House, hier voel ik mij toch meer thuis en het is meer vertrouwd.

7-7-2016

Om half 6 wakker geworden omdat de kerk naast ons al begon met het ochtendgebed… Ze zijn er hier wel vroeg mee en laten dit graag horen met muziek. We zijn op tijd die ochtend vertrokken naar Hohoe naar de school of deaf, dit is een soort kostschool voor kinderen die doof zijn. Hier heeft onze coach Noah 4 jaar geleden stage gelopen en wilde graag nog een keer langs gaan. Het is een grote school, met een paar klaslokalen, een keuken en een speelplaats. De kinderen slapen hier op ijzeren stapelbedden met een man of 30 in een kamer, de kamers zijn niet zo groot dus veel ruimte is er niet. De kinderen volgen op het zelfde terrein de lessen, ze hebben verschillende klassen op leeftijd net als bij ons. De school had ook verschillende muren die geschilderd zijn door de mensen die hier stage hebben gelopen. Het is erg leuk om te zien en de Nederlandse vlag van Noah hing er ook nog. Om 11 uur weer terug gaan naar huis, we wilden nog naar de apen gaan maar voordat we daar aankwamen zouden we ze niet meer zien helaas. De weg van Hohoe naar Ho in de trotro hoorde we een klap, het raam naast mij is uit het kozijn gevallen en op de grond kapot gebarsten. We moesten er hard om lachen want dit is typisch iets voor in Ghana, de buschauffeur keek er ook niet van op of om dus hij bleef gewoon doorrijden. Lekker uitwaaien dus de rest van de weg, het andere raam kon je bijna niet verschuiven omdat hij er ook uit zou vallen…

Om 2 uur terug in Ada Foah en lekker bijgekomen in de middag. In de avond lekker gegeten bij Enzime als afscheiddiner en gepooled bij Freedom café.

The last ten days

Vandaag was het zo ver, we moesten afscheid gaan nemen van onze mijn ouders en Ayse. Het was echt een super vakantie en wat ga ik iedereen missen. Vooral onze gekke roommate, 3e musketierslid en de turkse stuiterbal van Ghana toch missen, 12 weken samen op een kamer overleefd met z’n allen. Je leert iemand pas echt goed kennen als je 12 weken met iemand op een kamer slaapt, het waren echt 12 super leuke weken! Om 1 uur richting Accra met de taxi, nog even iets gegeten in de Accra Mall. Om 4 uur was het toch echt zover we moesten afscheid gaan nemen van iedereen op het vliegveld, we mochten alleen niet mee naar binnen dus moesten we voor de ingang snel afscheid nemen. We kregen 5 hele minuten van de bewaker en hij liet het iedere minuut duidelijk blijken. Lekker met z’n allen een potje staan janken en knuffelen. Daarna zijn Noah, Brenda en ik nog een weekendje weg geweest naar Kokrobite, dit hadden we gekregen als cadeautje van mijn ouders! Het was echt een super weekendje, nogmaals super bedankt!

Kokrobite

Het was echt een heerlijk weekendje in kokrobite, gezellig gedanst en een drankje gedronken bij Dizzy Lizzie. Heerlijk genoten van de zon, zee en het strand voor de laatste keer, het uitzicht is echt prachtig en de sfeer is echt heerlijk rustig daar. Overal hoor je wel muziek en veel gezellige mensen. Er waren ook veel blanke mensen dit weekend ook een paar Nederlandse gezinnen die hier op vakantie zijn.

Zondag weer terug naar huis gaan, de zon scheen niet dus zijn we rond 11 uur richting Accra vertrokken. Nog even iets gegeten in de Accra Mall en toen terug naar Ada. We moesten met de taxi van de accra mall naar Tema trotrostation, na veel geregel een taxi gevonden. Hij bracht ons alleen naar Osu in plaats van Tema, maar dit is de hele andere kant op. Hij wilde ons niet brengen naar de plaats waar we naar toe wilden, alleen als we het drie dubbele zouden betalen. Dat gingen we natuurlijk niet doen want het was niet onze fout dat hij verkeerd is gereden. Veel mensen gingen er mee bemoeien en hij was het hier niet mee eens. Hij maakte ruzie en wilde bijna gaan vechten met onze coach. We hebben hem toch wat geld gegeven en zijn toen naar een trotro gerend. Osu is toch een stuk minder veilig dan Tema, maar gelukkig zaten we in de trotro richting Ada met een vertraging van een uur.

11-7-2016

Precies over een week zijn we onze koffers aan het inpakken voor de vlucht terug naar huis. Nog even een weekje genieten van het leventje hier. En vandaag gaan we een dagje oppassen op de tweeling Etsa en Eyi die bij Marleen verblijft! We zijn vroeg vertrokken naar Sogakope, de reis duurde niet zo lang. Gezellig gespeeld en geknuffeld op de bank met de tweeling en de hond. Desire, de vriend van Marleen, kwam ook nog langs met wat collega’s op babykleding te verkopen die wij hadden ingezameld voor het project. De kleding wordt verkocht en het geld gaat naar de tienermoeders. Omdat de pallet pas net is bij hun thuis is, stond het hele huis nog vol met dozen met kleding die maten zijn gesorteerd. Dit moet nog naar de winkel verplaatst worden.

In de middag lekker geluncht bij Somewhere, een soort buitenrestaurant in Sogakope. We zijn met de baby’s in een draagzak achter op de motor gegaan, hier in Ghana is dat normaal. De eigenaar is een Nederlander en dat merkte je gelijk want hij had echte Remia mayonaise en rijst met satésaus, dat zie je hier niet snel in Ghana. Lekker buiten genoten, de tweeling kon spelen op een kleed en rond 4 uur weer terug naar Ada, het was echt een super leuke middag met de tweeling en Marleen!

12-7-2016 & 13-7-2016

We hadden gelukkig heel de dag stroom dus moesten we even goed aan school zitten. Na 5 uur lang aan de studie gezeten te hebben, nog even lekker van het zonnetje genoten in de middag. En toen weer verder gegaan aan school, nog even de laatste loodjes leggen en dan zijn we klaar. We hebben de beroepsprestatie toch in drie maanden afgekregen, door alles in het engels te vertalen, een tolk in te schakelen en veel initiatief te tonen is het ons toch gelukt. Ik ben best trots op ons dat we alle informatie hebben gevonden en dat we hem af hebben gemaakt.

Woensdagochtend naar de kopieerwinkel gegaan om foto’s uit te printen om die op de afdelingen op te hangen. Daarna naar het ziekenhuis gegaan om de laatste documenten af te tekenen en te kwalificeren. Maar de hoofdzuster van emergency had het toch erg druk met de ghanese studenten dus stelde het kwalificeren uit naar de daarna. Afspraken maken met ghanezen is best moeilijk hier omdat veel mensen ze niet nakomen hier haha. Op iedere afdeling een foto opgehangen en een bedankje gezegd.

14-7-2016

In de morgen weer terug naar het ziekenhuis om te gaan kwalificeren bij de hoofdzuster bij emergency. Ze had het erg druk dus het duurde 1 ½ uur voordat we klaar waren omdat ze veel bezig was met andere dingen. Brenda en ik waren best wel zenuwachtig maar toch alles afgerond met een voldoende of goed, nog even de laatste dingen aanpassen aan het verslag en dan zijn we klaar. Nog afscheid genomen van een paar collega’s die we niet meer hadden gezien gisteren. Onder andere nog afscheid genomen van de collega’s van het theatre, wat ga ik het missen! In avond zijn we uitgenodigd voor een etentje door dokter Nahr, hij is de directeur van het ziekenhuis. We hebben gegeten bij het guesthouse brightest met dokter Nahr, hoofdzuster Vivian, de man die voor de financiën zorgt van het ziekenhuis en nog een collega. We hebben het uitetentje gekregen als bedankje dat we stage hebben gelopen in het ziekenhuis, na het etentje moesten ze weer terug naar het ziekenhuis want ze waren oproepbaar. Nog even gezellig wezen poolen in het Freedom café en film gekeken.

15-7-2016 & 16-7-2016

Vroeg wakker geworden om nog even de was te doen en aan school te werken. Het was lekker weer dus in middag nog naar het Peace hotel gegaan om te zwemmen en te genieten van de zon. Rond half 4 kwamen er allemaal ghanezen naar het hotel en werd het erg druk. Iedereen ging pingpongen, eten en foto’s maken dus zijn we iets eerder terug gegaan naar het bana house. In de avond voor de laatste keer lekker gegeten bij Enzime, dit waren toch wel de lekkerste pizza’s die ik hier geproefd heb.

Zaterdag de laatste loodjes gelegd voor school maar het is nu eindelijk echt af, ik ben best wel trots op ons dat het is gelukt! Vanaf 10 uur scheen de zon goed, dus heel de middag lekker genoten van de zon, dit ga ik wel missen hoor. Lekker in de tuin liggen, boekje lezen in de hangmat tussen de palmbomen. In de avond voor de laatste keer kip met rijst op en nog gezellig wezen poolen in het Freedom Café.

Nu zijn jullie weer op de hoogte wat ik de afgelopen 2 weken heb meegemaakt in Ghana, ik ga beginnen om mijn koffers in te pakken.

Liefs, Kyrea