We're going to the hospital

Hallo allemaal,

Donderdag was de laatste dag voor stage, Brenda en ik waren best vroeg wakker. Om half 6 was er eventjes lights off e vanaf 7 uur tot een uur of 11 ook nog. Met lights off hebben we geen stroom of water in huis, je weet niet wanneer dit voorkomt maar de laatste dagen hebben we het best veel. Het is ook erg warm in de kamer want de waaiers doen het dan ook niet, zonder de waaiers is het bijna niet uit te houden in de kamer, zo warm is het dan en je zweet dan ook echt heel veel. Zweten is gewoon al normaal geworden, je ziet iedereen lopen met zweetdruppels die stromen over het gezicht of met zweetdoekjes.

We hebben in de morgen lekker in de hangmat gelegen in de schaduw, dat is goed te doen en het ligt echt heerlijk! Toen het water er weer was hebben we de was gedaan bij de kraan met grote emmers. Ze hebben geen wasmachine hier dus wassen met 2 grote emmers of lage bakken met de hand, 1 bak met waspoeder om te wassen en 1 bak met alleen water om het sop uit de kleren te spoelen. We hangen de kleren dan op aan de waslijn die buiten in de tuin hangt, door de wind en de zon drogen de kleren erg snel.

Rond een uur of 2 zijn Brenda en ik naar Tsarley Korpey gegaan, hier kan je zwemmen in een ressort met een zwembad aan de Volta River. Het zwembad was erg mooi en schoon, alleen de meeste daar gaan niet zwemmen dus alleen wij gebruikte het zwembad.

Na Tsarley Korpey zijn we naar Nancy gegaan, de naaister die kleding maakt van stoffen, om onze zusterpakjes op te halen. De pakjes paste in het begin niet helemaal, dus die hebben we een paar uur later kunnen ophalen.

In de avond was het lights off dus we hadden geen water dus we moesten koken met de zakjes water die we normaal overdag drinken. Ook met douchen was er geen water meer dus ik heb die avond mezelf gewassen met een emmer water uit de put die in de tuin staat. Het is eigenlijk gewoon normaal geworden dus het was echt goed te doen, soms douchen we ook met een salamander.

Vrijdag was het zover, onze eerste stage dag in het ziekenhuis! Het is nog een stukje rijden naar het ziekenhuis vanuit het Banahouse, dus gingen we in onze zusterpakjes eerst op de motor naar klinick junktion. Klinick junktion is een verzamelplaats voor alle motors, taxi’s en trotro’s, zo kan je makkelijker overstappen met vervoer. We namen een taxi naar het ziekenhuis, het reizen bij elkaar duurt een half uur tot drie kwartier.

Toen we aankwamen hadden we eerst een afspraak met zuster Vivian (de hoofdzuster), zij heeft ons meegenomen naar een voorlichting over hoe je een baby moet beademen met de benodigde spullen. Na de voorlichting heeft zuster Diana (de hoofdzuster van de afdeling) ons voorgesteld aan de collega’s en de afdeling laten zien. We staan nu op de afdeling OPD en emergency, hier lopen we de komende 3 weken stage. De afdeling is een soort van eerste hulp voor alles, hier komen mensen voor medicijnen als ze ziek zijn of als ze een ongeluk hebben gehad. Mensen komen te liggen op de afdeling als ze malaria hebben of een ziekte waardoor ze de benodigde medicijnen nodig hebben. Er is een dameskamer met 4 bedden, een mannenkamer met 3 bedden, een kinderkamer met 4 bedden en in de gang staan ook nog 2 extra bedden. Het is niet heel groot maar de mensen liggen ook niet lang op deze afdeling, als ze langer moeten blijven verhuizen ze naar een andere afdeling in het ziekenhuis voor langere opnamen.

In het begin stonden we met z’n tweeën op de afdeling, maar er zijn ook meerdere doktersleerlingen dus het was een beetje druk op de afdeling waardoor we allebei niet veel konden doen. Brenda is uit eindelijk naar de OPD gegaan en ik heb meegelopen met een wondverpleegkundige. Er kwamen best veel heftige wonden voorbij, in het begin zag je niet veel verband dus lijkt het mee te vallen maar als het verband er af ging zaten er toch wel wat akelige wonden tussen. De meeste wonden waren decubitus wonden of wonden van een auto of motor ongeluk. De taxi’s kunnen hier goed rijden, ze zijn het gewend maar als mensen zelf gaan rijden gaat het soms verkeerd. Zelf assisteerde ik de wondverpleegkundige, ik gaf de benodigde spullen aan als hij het vroeg. Hij legde best veel uit tijdens het verzorgen, hier doen ze het toch wel anders dan bij ons thuis maar dat maakt het interessanter vind ik.

Na de pauze hebben Brenda en ik gewisseld, Brenda ging naar de Emergency en ik naar de OPD. Bij de OPD komen mensen hun bloeddruk, gewicht en temperatuur meten voordat ze door gaan naar de dokter. De mensen gaan zich eerst melden en krijgen een patiënt folder, dat leggen ze in een bak en wij roepen ze om de controles uit te voeren. Dan worden ze op een stapel gelegd voor de dokter, de dokter geeft zelf aan wanneer ze kunnen komen. Mensen wachten soms wel een paar uur voordat ze aan de beurt zijn bij de dokter en worden soms alleen met medicijnen naar huis gestuurd. Moeders met baby’s waar malaria kan optreden worden gelijk doorgestuurd naar de Emergency, het is belangrijk dat ze snel de medicijnen krijgen. Het was leuk om de controles te doen en de namen om te roepen, de namen zijn best moeilijk om uit te spreken dus mijn collega moest vaak lachen of sprak mij na.

Vanuit het ziekenhuis zijn we met de andere meiden van het banahouse naar Kokrobite gegaan. Het is voorbij Accra dus het was gauw 3 uur reiden met openbaar vervoer, dus we waren er rond 6 uur. We sliepen in een hotel daar het dorpje bij de zee, het was een mooi hotel. De kamers waren net kleine blauwe huisjes tussen de bomen. In de avond hebben we bij een Italiaan gegeten, aan de buitenkant leek het niet op een restaurant maar in de binnenkant was het erg groot en mooi.

In de avond zijn we naar Big Milly’s geweest, hier kon je iets drinken en op het plein was er muziek. Je kon naar boven lopen op een gebouw, daar was een open dak met allemaal stoelen waar je zo op de zee kan kijken. Daarna zijn we naar Dizzie Lizzie geweest, dit was ook een bar met een podium waar er reggaeton muziek werd gespeeld door een bandje. De sfeer is daar erg leuk, iedereen ging dansen en meezingen.

Zaterdag was een warme dag dus we hebben alleen op het strand gelegen en in de zee gegaan. De golven zijn heel groot en sterk dus je werd soms echt weggeduwd. De zee is door de warmte ook niet koud, net als de rivieren die zijn ook vaak warm. In de middag hebben we met een aantal gesurft in de zee, het was echt gaaf om te doen. Het was moeilijker dan gedacht en golven waren erg sterk dus soms duurde het best lang voordat je er was. Aan het einde van de les is het gelukt om te slaan, de leraar had een grotere surfplank meegenomen waarbij je makkelijker op kon staan. In de avond zijn we naar Big Milly’s gegaan, acrobaten gaven een show op het plein. Later was er een band die muziek speelde en kon je dansen op het plein.

Zondag gingen we om half 4 weer naar huis met een grotere trotro, dus hebben we overdag niet veel meer gedaan. De golven waren heel erg sterk dat het strand was overspoeld, dus zwemmen ging veel moeilijker in het water dan de dag ervoor.

Maandag gingen we weer naar stage, dit keer begonnen we om 8 uur. Brenda was naar de OPD gegaan na de overdracht en ik bleef op de Emergency. In de morgen waren 2 kinderbedden, 4 vrouwenbedden en 1 mannen bed bezet, het was in de morgen best rustig. Er kwamen veel doktersleerlingen dus we waren met veel personeel vandaag. Na 9 uur werd het drukker op de afdeling, er kwamen veel moeder met kinderen die getest moesten worden voor malaria. En op een van de damesbedden was er een kindje overleden waarschijnlijk door malaria, dus er moesten verplaatst worden naar andere afdelingen voor andere opnames. Ze letten hier iets minder op de hygiëne bijvoorbeeld bij een spuit klaar maken of een infuus inbrengen. Ze hebben niet alle benodigde spullen op de afdeling maar het valt wel mee, door te improviseren kan je alles toch uitvoeren. Mensen nemen hun patiënt folder mee, daar worden de gegevens ingeschreven en worden de controles in bijgehouden en worden besproken in een doktersoverdracht. In de middag was het drukker er kwamen veel mensen langs die medicijnen moesten krijgen met een infuus en werden alle controles bij iedereen gecontroleerd.

Na stage zijn we naar de naaister gegaan om mijn rokje op te halen die ze heeft gemaakt van mijn klof, hij is heel erg leuk geworden! Ik houd jullie op de hoogte.

Liefs, Kyrea